LOGIN
خبر
shirazi.ir
مراسم سوگواري شهادت حضرت موسي‏ بن جعفر عليهماالسلام در بيت مرجعيت
کد 1054
نسخه مناسب چاپ کپی خبر لینک کوتاه ‏ 30 مرداد 1385 - 26 رجب الأصب 1427

روز يکشنبه 25رجب 1427ق (29/5/85) مصادف با شهادت هفتمين چراغ هدايت، عبد صالح وصابر، پيشواي شهيد، حضرت امام موسي ‌بن جعفر عليهماالسلام است. بدين مناسبت مجلس عزايي در بيت حضرت آيت الله العظمي شيرازي در شهر مقدس قم برگزار شد که طي آن جمعي از طلاب، علما، سلسله جليله سادات، شماري از زوار خارجي وجمعي از مؤمنان وپيروان آن امام همام حضور يافتند وبه بيانات ومرثيه ‌خواني خطباي ارجمند گوش فرا دادند. برخي از محورهاي مطرح ‌شده در بيانات سخنرانان اين مجلس چنين است:

1. امامان عليهم‌السلام مردم را از هرگونه تمايل واعتماد به سلاطين بني ‌اميه وبني ‌عباس نهي مي‌ کردند، چه رسد به همکاري وتعامل با آنان؛ زيرا آنان احکام جور وغاصبان حق خلافت بودند. درحقيقت اين نهي تا روز قيامت ودرقبال همه زمامداران خودسر وکساني ‌که به ‌ناحق برکرسي قدرت تکيه زده ‌اند ساري وجاري خواهد بود. براين موضوع شواهد ودلايل بسياري وجود دارد که نزد ارباب بصيرت کافي وگوياست؛ از جمله داستان معروف صفوان جمّال.

2. ولادت باسعادت حضرت موسي ‌بن جعفر عليهماالسلام روز يکشنبه هفتم ماه صفر 128ق در ابواء (منزلي ميان مکه ومدينه) رخ داده است. کنيه مشهور ايشان ابوالحسن وابو ابراهيم، والقاب آن جناب صابر وصالح وامين است ولقب مشهور ايشان کاظم مي ‌باشد که به معناي فروبرنده خشم وبردبار است. آن جناب در مدت حبس وجز آن از دست دشمنانِ دين رنج‌ هاي فراوان کشيدند ولي آنها را نفرين نکردند وهرگز سخن خشم ‌آميزي از آن حضرت شنيده نشد. ابن‌ اثير که از متعصبان اهل سنت است مي ‌گويد: آن حضرت را از آن‌ رو «کاظم» لقب دادند که با همگان وحتي کساني ‌که به ايشان بدي مي ‌کردند جز به احسان رفتار نمي ‌کرد واين مرام ايشان بود.

اصحاب آن جناب از باب تقيه گاه ايشان را به عبد صالح وگاه فقيه وعالم و... ياد مي ‌کردند. آن جناب باب حوائج دردمندان ودلخستگان است وتوسل به ايشان کيمياي رفع حوائج دنيوي واخروي است. والده ارجمند ايشان «حميده» نام داشت واز اشراف واعاظم ودر عين حال پارسا وعالم به دين بود وجايگاه والايي نزد امامان داشته است.

3. از امام کاظم عليه‌السلام سخنان حکمت ‌آميز واحاديث چندي به ‌دست ما رسيده که هرکدام گوهري از گنج‌ خانه حکمت ودانش ودرايت اهل بيت عليهم‌السلام است. در روايت است که آن حضرت به علي ‌بن يقطين فرمودند: کفّارة عملٍ السلطانٍ الإحسان إلي الإخوان؛(1) کفاره وتاوان کارکردن براي سلطان نيکي به برادران ايماني وبرآوردن حاجات آنهاست. نيز فرمودند: مؤمن مانند کفه ترازوست هرچه ايمان بيفزايد بلايش نيز افزون مي ‌گردد ونيز فرمودند: مصيبت براي صابر يکي بيش نيست ولي آن‌که در مصيبت جزع وبي‌ تابي کند دو مصيبت خواهد داشت. همچنين فرمودند: مبادا از انفاق مال خود در راه طاعت الهي بپرهيزي چراکه در آن صورت مثل آن مال را در راه معصيت صرف خواهي کرد.

4. آن حضرت فرزندان بسياري داشت که چون ستارگان درخشان مايه هدايت مردمان ودستگيري از ناتوانان بودند والبته درميان فرزندانشان امام رضا وحضرت فاطمه معصومه سلام ‌الله ‌عليهما جايگاه ويژه‌اي دارند. علاوه براين ايشان شاگردان بسيار توانايي چون حمادبن عيسي، بيّاع سابري، عبدالله‌ بن جُندَب، علي ‌بن يقطين، مفضل ‌بن عمر، هشام ‌بن حکم ويونس ‌بن عبدالرحمن تربيت نمودند که هرکدام در جامعه منشأ آثار وبرکات علمي وديني واجتماعي بسياري بودند.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. منتهي الآمال، باب نهم در احوالات حضرت امام موسي کاظم و...‌.




  • نظری برای این خبر درج نشده است.