در ادامه سلسله گفتارهاي اخلاقي که در بيت آيت الله العظمي شيرازي برگزار مي شود، جمعه شب گذشته حجت الاسلام والمسلمين فدايي اظهار داشت: «نمازخواندن در مسجد کوفه ثواب بسيار دارد ومطابق روايات هرنمازي که در مسجد کوفه گزارده شود معادل دويست هزار نماز ثواب دارد. با اين حال وقتي از امام معصوم سؤال شد که نماز فرادا در مسجد کوفه ارزش بيشتري دارد يا نماز جماعت در غير آن مسجد، فرمودند: نماز جماعت داراي ثواب بيشتري است.

وي افزود: همچنين روايت شده دعايي که ميان اذان واقامه انجام شود مقرون به استجابت است. از اين رو شايسته است مؤمنان اين وقت شريف را غنميت بشمارند وبراي فرج حضرت ولي عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف وگشايش مشکلات مؤمنان دعا کنند.

او در ادامه درباره اهميت استغفار در ماه مبارک شعبان اظهار داشت: استغفار در فرهنگ وروايات اسلامي جايگاه والايي دارد. در اهميت استغفار همين بس که اميرمؤمنان فرمودند: «کان في الأرضِ أمانانِ من عذاب اللهِ وقد رُفِعَ أحدهما فدونکُمُ الآخَرَ فتمسّکوا به، أمّا الأمانُ الّذي رفع فهو رسول الله وأما الأمان الباقي فالاستغفار قال الله تعالي: وما کان اللهُ ليعذبهم وأنت فيهم وما کانَ اللهُ معذّبَهم وهم يستغفرون؛(1)(2) در زمين دوچيز وجود داشت که مايه ايمني مردم از عذاب الهي بود، يکي از اين دو از ميانتان رخت بربسته است، پس به دومي چنگ زنيد؛ امان نخست رسول خدا صلّي الله عليه وآله بود وامان دوم استغفار است، خداي متعال مي فرمايد: تا تو در ميان آنها هستي ونيز مادامي که استغفار مي کنند خدا عذابشان نمي کند».

هرچند استغفار در هرحال کار پسنديده اي است ولي به جرأت مي توان گفت يکي از بهترين اوقات براي استغفار ماه مبارک شعبان است. چراکه اين ماه فصل استغفار است. براساس روايات هراستغفاري که در ماه شعبان انجام شود معادل هفتاد استغفار در غير اين ماه است.

وي در ادامه به ميلاد شريف ومسعود حضرت سيدالشهدا عليه السلام در اين ماه اشاره نمود وگفت: هرچند ملائکه عقل محض هستند واز شوائب مادي مبرا مي باشند، گاه در انجام امر درنگ وتواني به خرج مي دهند. يکي از اين فرشتگان «فطرس» ملک است که در پي کوتاهي ودرنگ در اجراي فرمان خدا مورد خشم الهي قرار گرفت وميان عذاب دنيا وآخرت مخير شد. او که به خوبي مي دانست عذاب دنيوي به مراتب آسان تر از عذاب اخروي است عذاب دنيوي را اختيار کرد وخدا او را در جزيره اي محبوس نمود وبال هايش را شکست. هنگام ولادت باسعادت امام حسين عليه السلام که فرارسيد، فطرس ملک رفت وآمد وازدحام بسيار فرشتگان الهي را مشاهده کرد وموضوع را از جبرئيل جويا شد. جبرئيل گفت: خداي سبحان به پيامبر نعمتي عطا کرده است ومن مي روم تا از جانب خداي متعال وخودم به او تبريک بگويم. فطرس گفت: مرا نيز با خود ببر باشد که پيامبر برايم دعا کند. جبرئيل او را همراه خود نزد پيامبر برد وپس از تهنيت گويي ماجراي فطرس را با رسول خدا در ميان نهاد. حضرت فرمودند: خود را به گهواره اين نوزاد بساي وبجاي خود بازگرد. فطرس چنين کرد وپس از آن به سمت آسمان پر گشود وبه رسول خدا صلّي الله عليه وآله عرضه داشت: امت تو اين فرزند را به قتل خواهند رساند. به پاس نعمت شفا يافتنم برمن لازم است که از اين پس زيارت ها وسلام ها وصلوات زائران ودوستداران آن جناب را به ايشان برسانم.(3)

1. انفال(8)، آيه33.

2. نهج البلاغه، حکمت88.

3. امالي صدوق، ص137 (المجلس الثامن والعشرون...).