بسم الله الرحمن الرحيم

الحمد لله رب العالمين وصلوات الله علي سيدنا ومولانا محمد المصطفي وعترته الطاهرين ولعنةالله علي أعدائهم إلي يوم الدين

حضرت سيدالشهدا عليه السلام با نهضت عظيم خود مسير فضيلت، بخشش وآرمان هاي والا در عقيده واخلاق را براي همه جهانيان در طول تاريخ ترسيم کردند. آن حضرت در وصيت جامعي که خطاب به برادرشان محمدبن حنفيه نوشتند فرمودند: «إني لم اخرج أشرا ولا بطراً ولا مفسداً ولا ظالماً وإنما خرجت لطلب الإصلاح في أمة جدّي؛(1) من از سر خيره سري وگردن کشي يا براي فساد ويا ستم قيام نکردم وفقط براي اصلاح در امت جدم قيام کردم».

کوشش براي اصلاح امت همان شاهراه صريح وروشني است که امام حسين عليه السلام در واقعه عاشورا با گفتار وکردار وتقرير وخون وجسم وجان مطهرشان ونيز با تقديم خون پاک فرزندان، برادران وبستگان وهمه دار وندارشان آن را ترسيم نمودند ودر اين راه حتي به اسيري خانواده وفرزندانشان تن دادند؛ خانواده اي که پاک ترين، با تقواترين وريشه دارترين خانواده در کل تاريخ يعني خاندان رسول خدا صلي الله عليه وآله مي باشند.

همين نهضت راستين وروشنگرانه بود که راه روشن حق را به امت اسلامي وتاريخ نشان داد؛ راه روشني که رسول خدا صلي الله عليه وآله براي جهانيان به ارمغان آورد ولي بني اميه قصد نابودي ومحو آن را داشتند. نهضت سيدالشهدا عليه السلام با حکومتي که به ناروا جامه اسلام بر تن کرده بود ورياست آن را بني اميه وبني مروان بر عهده داشتند، روبه رو شد وطاق هاي برافراشته وستون هاي آن را يکي پس از ديگري ويران نمود تا جايي که امروزه جز تاريخي ننگين وآکنده از ماجراهاي نفرت انگيز چيز ديگري از آن باقي نمانده وکارشان به جايي رسيده است که امروز حتي اگر کسي از نسل بني اميه وبني مروان باشد جرأت ندارد اظهار کند من از بني اميه يا بني مروان هستم.

در تاريخ ده ها وده ها نمونه وجود دارد که شاهد اين معني است. براي نمونه در تاريخ آورده اند که يکي از نوادگانشان به نام سعدبن عبدالملک بن عبدالعزيزبن مروان همچون زنان مي گريست وبه هق هق افتاده بود. وقتي علت را جويا شدند گفت: «وکيف لا أبکي وأنا من الشجرة الملعونة في القرآن؛(2) چگونه گريه نکنم در حالي که از همان درختي هستم که در قرآن خاندان نفرين شده خوانده شده است؟».

اين اقدام موفقيت‌ آميز امام حسين عليه السلام همچنان استمرار دارد ومشيت الهي بر اين تعلق گرفته است که چنين اقدامي فقط به دست سيدالشهدا عليه السلام صورتِ انجام پذيرد، نه به دست کس ديگري، حتي اگر برتر از او باشد (همانند جد بزرگوارشان پيامبر اکرم، پدر گرامي شان اميرمؤمنان، مادر ارجمندشان حضرت فاطمه زهرا وبرادر گرانقدرشان امام حسن مجتبي صلوات الله عليهم اجمعين).

امام حسين عليه السلام همان «وتر موتوري» است که بارها وبارها بر زبان معصومين عليهم السلام در زيارات به اين لقب از ايشان ياد شده است. ايشان تنها امامي هستند که خداي متعال براي اين اصلاحِ ريشه اي وگسترده برگزيده تا با سخنانِ روشنگرانه وسيره پربارشان نقاب از چهره طاغوتاني برکشند که به دروغ جامه مسلماني بر تن نمودند ودم از اسلام مي زدند وآنان را در پيشگاه تاريخ رسوا نمايد.

اگر نهضت امام حسين عليه السلام نبود يزيد وهمقطاران او که پيش وپس از او بودند وبه نيرنگ وزور خلافت رسول الله صلي الله عليه وآله را غصب کردند، چگونه رسوا مي شدند؟

اگر نهضت سيدالشهدا عليه السلام نبود شخصي چون حجاج که ده ها هزار تن انسانِ بي گناه را در معرض شکنجه وقتل قرار داد ولي مردم را موعظه مي کرد ومي گريانيد، چگونه رسوا مي شد؟(3)

اگر اين نهضت نوراني نبود کِي نقاب از چهره صلاح الدين ايوبي برداشته مي شد؟ او کسي است که مسلمانانِ منتسب به اهل بيت عليهم السلام را در شهر خود محاصره مي کرد ومي کشت وزنان وکودکان وپيرانشان را ده ها هزار يک جا به کام شعله هاي آتش مي فرستاد.(4)

اگر اين نهضت مبارک نبود چه کسي مي توانست مروانيان، عباسيان وعثمانيان را ـ که سال ها به نام اسلام بر کرسي رياست مسلمانان تکيه زدند واز هيچ ستم وآزاري در حق بي گناهان خودداري نکردند ـ رسوا کند؟

در اين روزگار نيز ـ که عصر دانش وآزادي خوانده شده است ـ چه کسي غير از امام حسين عليه السلام وعاشورا وزيارت وکربلاي معلاي آن حضرت مي توانست طاغوت عراق يعني صدام را مفتضح کند؟ همان کسي که ميليون ها نفر از ملت ستمديده عراق را آواره کرد ومورد شکنجه وقتل قرار داد وميلياردها ثروت اين کشور را صرف برافروختن شعله هاي جنگ وهوس هاي زودگذر وشخصي خود نمود.

وبدين سان امام حسين عليه السلام چراغ عظيمي خواهد بود که نه فقط راه مسلمانان، بلکه راه همه بشريت را روشن مي کند وخير وشر را نشان مي دهد واسلام صحيح وواقعي را از اسلام ساختگي باز مي نمايد.

از همين روست که مي بينيم ستمگران ـ در کل تاريخ واز روزگار شهادت آن حضرت تا به امروز ـ با امام حسين عليه السلام ومجالس عزاداري ايشان مقابله ومبارزه کرده اند وبا تمام توان سعي در زدودن شعائر حسيني وهرچيزي دارند که به نحوي با ايشان مرتبط است. اين زمامداران ستمگر اين کار را به شيوه هاي گوناگون مانند تخريب وهدم وانفجار شهر مقدس آن حضرت، کشتار زنان وپيروان وکودکاني که به اقامه عزاي ايشان مشغولند، نشر فرهنگ معاويه ويزيد، ومسخره کردن فرهنگ وشعائر امام حسين عليه السلام انجام مي دهند.

اما به رغم اين همه تلاش مذبوحانه، خداي متعال بر زبان سيدالمرسلين صلي الله عليه وآله وعده داده است که اين اقدامات نتيجه اي جز استحکام ودوام وبقاي هرچه بيشتر فرهنگ وشعائر حسيني دربر نخواهد داشت.

رسول خدا صلي الله عليه وآله فرمودند: «وليجتهدنّ ائمةُ الکفر واشياعُ الضلالة في محوه وتطميسه، فلا يزداد أثره إلا ظهوراً وأمره إلا علواً؛(5) پيشوايان کفر وپيروان گمراهي در محو ونابودي نشانه هاي امام حسين، تلاش بسيار خواهند کرد ولي اين تلاش ها نتيجه اي جز بالاگرفتن وظاهرشدن هرچه بيشتر آثار وامر او دربر نخواهد داشت».

طاغوت عراق در روزگار ما چه بسيار افرادي را کشت وشکنجه وزندان کرد تا نگذارد زائران امام حسين عليه السلام با پاي پياده به زيارت ايشان بروند ولي امروزه جهان شاهد کاروان هاي ميليوني از زوار مرد، زن، جوان وپيري است که سالانه چندبار در ايام زيارتي ايشان در سرما وگرما وزير باران وآفتاب سوزان، شب وروز ده ها وصدها کيلومتر راه را مي پيمايند تا به ثواب عظيمي دست يابند که در روايات پيامبر واهل بيت عليهم السلام وارد شده است. در اين روايات براي هر گامي که زائر بر مي دارد پاداش حج وعمره وعده داده شده است.(6)

اين جانب از درگاه خداي متعال مي خواهم به برکت امام حسين عليه السلام، بقاياي ستم هايي که در همه جا وبه خصوص در کشور ستمديده، صبور وارجمند عراق متوجه پيروان امام حسين عليه السلام مي شود هرچه سريع تر به پايان برسد.

از درگاه باري تعالي مي خواهم که با تعجيل در فرج فرزند امام حسين عليه السلام وخون خواه ايشان حضرت بقيةالله الأعظم مهدي موعود ـ ارواحنا فداه وصلوات الله عليه ـ بر همه جهانيان منت نهد وهمه مؤمنان را بر صلاح وسعادت وتوافق با همديگر موفق بدارد. وما توفيقي إلاّ بالله عليه توکلت وإليه أنيب.

صادق شيرازي

2/محرم الحرام/1428هجري

1. بحارالانوار، ج44، ص328 (باب37ـ ما جري عليه...).

2. شيخ مفيد، الاختصاص، ص85.

3. الکامل في التاريخ، ج4، ص585.

4. همان، ج11، ص346و347و442.

5. کامل الزيارات، ص260.

6. همان، ص320.