حجت الاسلام والمسلمين عباسي در مراسم سوگواري روز ششم محرم در جمع کثيري از طلاب، فضلا، نمايندگان بيوت مراجع عالي قدر وعموم مؤمنان سوگوار با بيان برخي از اهداف کلي امام حسين عليه السلام ودستاوردهاي عاشورا اظهار داشت: بني اميه وبه ويژه يزيدبن معاويه تصميم داشتند اسلام را از مسير اصلي خود منحرف وکار مسلماني را يکسره کنند. سيدالشهدا عليه السلام در آن برهه تاريخي در حقيقت دين جدشان را از خطر انحراف نجات دادند واسلام را تا قيامت در برابر آفات فتنه گران وتحريف گران بيمه نمودند. از همين روست که اسلام را «محمدي الوجود وحسيني البقاء» دانسته اند.

وي در بخش ديگري از سخنانش يادآور شد: خداي متعال اگر از معصيت کاران بگذرد، از کساني که نسبت به خاندان رسالت به ويژه حضرت سيدالشهدا عليه السلام بدي وستم کرده اند نخواهد گذشت.

او امام حسين عليه السلام را محک الهي خواند وتأکيد کرد: از گذشته هاي دور تا عصر حاضر هميشه کساني بوده اند که با قدرت مطلق، سر ستيز، نسبت به دستگاه سيدالشهدا عليه السلام داشتند. اين افراد هرچند توانستند اندک زماني با زور سرنيزه مردم را از برگزاري شعائر حسيني منع کنند اما از آن جا که خداي متعال مقدر فرموده است اين جريان همچنان جلوه گري کند، با دست انتقام خود دشمنان عاشورا را با ذلت وزبوني از پا درآورد وهمچنان اين واقعه را علي رغم تمايل کوردلان وبدخواهان تا قيام قيامت پابرجا وپر رونق نگاه خواهد داشت. از اين رو اغراق نيست اگر بگوييم سعادتمند کسي است که اين برنامه ها را تقويت وترويج کند وشيطان صفت وتيره روز کسي است که با آن به مقابله برخيزد.

پس از ايشان حجت الاسلام والمسلمين قاضي زاهدي ضمن بيان پاره اي از کرامات قطب دايره امکان حضرت ولي عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف اظهار داشت: آن جناب در عصر غيبت همانند خورشيدي که پشت ابر است به مؤمنان فيض مي رساند واز کار ارادتمندان گره گشايي مي فرمايد.

وي خاطر نشان کرد: کسي که به راستي دوستدار ايشان است و در دعوي محبت يوسف حضرت زهرا سلام الله عليها صادق مي باشد بايد در تمام حرکات وسکنات رضايت الهي وخشنودي آن حضرت را مد نظر قرار دهد وهميشه ودر همه حال امر خداي متعال را بر خواسته همگان از جمله خواهش هاي نفس خود مقدم بدارد. دوستدار صادق ايشان بايد چنان نسبت به واجبات ومحرمات الهي پايبند باشد که حالت طاعت در وي مشهود باشد. کسي که دم از دوستي ايشان مي زند ولي از معاصي باک ندارد ونسبت به طاعت الهي بي اعتناست همچون کسي است که دم از عشق محبوبي مي زند ولي عملاً کارهايي انجام مي دهد که مورد پسند محبوبش نيست.

اين سخنران خاطرنشان کرد: در حقيقت صاحب عزايِ حقيقيِ حضرت سيدالشهدا عليه السلام وجود مبارک ولي عصر ارواحناه فداه مي باشند وسوگواران حسيني بايد ملتفت اين معنا باشند.

در ادامه حجت الاسلام والمسلمين حاجيان به ايراد سخنراني پرداخت واظهار داشت: آن گونه که مفسران آورده اند عده کساني که توسط کشتي حضرت نوح عليه السلام نجات يافتند از هشتاد واندي نفر تجاوز نمي کند. اين در حالي است که خود حضرت نوح به سفينه نجات اهل بيت عليهم السلام واسماء متبرکه خمسه طيبه متوسل شد وکشتي او به برکت نام مبارک پنج تن از طوفان بلا وهلاکت نجات يافت واگر اين توسل نبود اين کشتي خاصيت نجات بخشي نداشت.

وي يادآور شد: در سال 1951 ميلادي در محل ارمنستان [شوروي] بقاياي يک کشتي پيدا شد که باستنان شناسان وزبان شناسان پس از مدت ها تحقيق تأييد کردند بقاياي کشتي نوح است ودر آن کشتي تخته اي يافتند که حضرت نوح در آن به اسماء خمسه طيبه صلوات الله عليهم اجمعين توسل کرده بود.

وي همچنين افزود: علامه مجلسي آورده است که حضرت نوح از جبرئيل سؤال کرد چرا هنگام ذکر نام اين پنج تن وقتي به نام پنجمين شخص رسيدم دلم آکنده از حزن شد؟ در اين جا جبرئيل ماجراي شهادت حضرت سيدالشهدا عليه السلام ومصائب ايشان را بازگفت وبراي نوح پيغمبر روضه خواند.

وي تصريح کرد: شيعيان بنا به فرمايش رسول خدا که اهل بيت را همچون کشتي نوح، سفينه نجات امت دانسته، دنباله رو امامان بزرگوارند واز همين رو اهل سنت واقعي شيعيان مي باشند. کشتي نجاتِ اهل بيت از تمام جهات برتر است وبراي نمونه عده کساني که مي توانند با اين کشتي نجات يابند بر خلاف کشتي نوح به عدد خاصي محدود نيست واين قابليت را دارد که تمام خلايق وجن وانس را نجات دهد. از همين روست که در روايت نبوي آمده است: «ألا وإن الحسين باب من أبواب الجنّة من عانده حرم الله عليه ريح الجنّة؛(1) امام حسين عليه السلام يکي از ابواب بهشت برين خداست که هرکه با او از در ستيز درآيد خداي متعال بوي بهشت را بر وي حرام خواهد کرد».

آخرين سخنران اين مجلس حجت الاسلام والمسلمين آل طه ضمن بيان معناي انتظار فرج وفضيلت بي مانند وجايگاه والاي آن در روايات پيشوايان دين عليهم السلام اظهار داشت: براساس روايات، برترين اعمال امت انتظار فرج مولايمان حضرت بقية الله الاعظم عجل الله تعالي فرجه الشريف مي باشد وکسي که در حال انتظار ايشان باشد همانند کسي است که در رکاب پيشوايان دين با دشمنان جنگيده ودر خون خود غلطيده است. نيز در برخي از روايات تصريح شده کسي که در حال انتظار فرج بميرد مانند کسي است که در رکاب رسول مکرم اسلام صلّي الله عليه وآله به شهادت رسيده باشد.

وي در ادامه در بيان مفهوم واقعي انتظار اظهار داشت: تا کسي احساس تشنگي نکند در پي آب نخواهد افتاد وتا نسبت به چيزي احساس نياز نکند در جستجوي آن بر نمي آيد. ما نيز تا زماني که شدت فتنه هاي آخرالزمان وکثرت دشمنان ونبود امام ظاهر را احساس نکنيم، حالت انتظار را درک نخواهيم کرد.

وي يادآور شد: خونخواه واقعي حضرت سيدالشهدا عليه السلام حضرت ولي الله الاعظم مي باشند. سوگ حضرت سيدالشهدا تا قيام قيامت برپاست وحتي پس از ظهور آن حضرت نيز باقي خواهد ماند واين معنا از اين فرمايش امام رضا عليه السلام به دست مي آيد که فرمودند: «أن يوم الحسين أقرح جفوننا وأسبل دموعنا وأذل عزيزنا بأرض کرب وبلاء أورثتنا الکرب والبلاء إلي يوم الانقضاء؛(2) روز شهادت ومصيبت حسين عليه السلام پلک چشمانمان را زخمي وديدگانمان را پر اشک ساخت وعزيزمان را در سرزمين کرب وبلا خوار نمود. اين مصيبت ما را تا روز قيامت دچار اندوه وبلا نموده است».

حجت الاسلام والمسلمين آل طه در پايان با اشاره به مصائب کربلا از جمله مصيبت شهادت حضرت علي اصغر عليه السلام اظهار داشت: امام حسين از حضرت زينب خواستند که فرزند شش ماهه شان را به ايشان بدهند تا با او وداع کنند. عادتاً بايد اين فرزند را از مادر طلب مي کردند ولي حضرت او را از عمه بزرگوارشان طلب نمودند. شايد علت اين مطلب اين بود که کودکي با آن سن وسال وآن همه عطش جگرسوز وگرسنگي طاقت فرسا را مادر به تنهايي نمي توانست اداره کند وعمه ومادر بايد باشند تا بتوانند او را آرام کنند. شايد هم حضرت علي اصغر نزد مادر بود ولي حضرت سيدالشهدا نمي خواستند به هر دليل مادرش نزد خيمه بيايد. آن حضرت فرزند شش ماهه خود را بوسيدند ولي دريغا که شاهد پرپر شدن آن وجود نازنين شدند. در زيارت ناحيه مقدسه آمده است: «السّلام علي عبدالله بن الحسين الطفل الرضيع المرمي الصريع المتشحط دما المصعد دمه في السماء المذبوح بالسهم في حجر أبيه لعن الله راميه حرملة بن کاهل الأسدي وذويه؛(3) سلام بر عبدالله بن حسين طفل شيرخواري که به سوي او تير انداختند ودر خون خود دست وپا زد وخون او به آسمان بالا رفت؛ همان کودکي که در آغوش پدر ذبح شد. خدا لعنت کند حرملة بن کاهل اسدي وخاندانش را که بر او تير افکند».

يادآوري مي شود در اين مراسم شماري از فرهنگيان ودانش آموزان نيز حضور يافتند. اين مراسم با سوگواري وسينه زني شماري از دلسوختگان وعزاداران به پايان رسيد.

1. بحارالانوار، ج35، ص405 (باب20ـ أنه نزل فيه صلوات...، حديث28).

2. همان، ج44، ص283 (باب34ـ ثواب البکاء...، حديث17).

3. همان، ج45، ص65.