LOGIN
خبر
shirazi.ir
مجلس سوگواري به مناسبت حادثه سامرا در بيت مرجعيت
کد 1320
نسخه مناسب چاپ کپی خبر لینک کوتاه ‏ 26 خرداد 1386 - 1 جمادى الثانية 1428

به مناسبت حادثه جديد سامرا مجلس عزايي از سوي آيت الله العظمي سيد صادق شيرازي دام ظله تشکيل شد.

در واکنش به دومين اقدام تروريستي نسبت به بارگاه مطهر امام هادي وامام حسن عسکري عليهماالسلام، موج محکوميت ها وتظاهرات اعتراض آميز همچنان ادامه دارد. بدين مناسبت ودر اعتراض به اين جنايت ضد انسانيِ دشمنان دين ودشمنان اهل بيت، روز جمعه 25/خرداد/86 از سوي مرجع عالي قدر مجلس سوگواري برپا شد.

در اين مراسم طلاب، فضلاي حوزه، شخصيت هاي ديني وفرهنگي وعموم شيفتگان مقام امامت حضور يافتند ومراتب انزجار خود را از سلسله اقداماتِ ددمنشانه گروه هاي تکفيري وسلفي به ويژه اهانت به حرمين عسکريين عليهماالسلام ابراز نمودند.

در ابتداي اين مراسم خطيب توانا حجت الاسلام والمسلمين آل طه به سخنراني پرداخت ويادآور شد: گروه هاي تکفيري، همه فرقه هاي اسلامي را مشرک، وبسياري از آيين هاي مذهبي فرق ديگر را از مظاهر شرک وکفر مي شمارند وفقط خود را موحد مي دانند. اين در حالي است که باورهاي آنان واعمال ددمنشانه اي که انجام مي دهند کم ترين نسبتي با اسلام ندارد واين فرقه ساخته جهان غرب ودشمنان اسلام است.

وي خاطرنشان کرد: کساني که به انديشه هاي وهابي وابستگي دارند، اعمال وعقايد نادرست خود را عين صواب مي پندارند واز اين رو تفکر آنان بارزترين مصداق جهل مرکب است.

دومين سخنران اين مجلس حجت الاسلام والمسلمين سيد حسين فالي با اشاره به آيه شريفه: «لَا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَن يُؤْذَنَ لَکُمْ؛(1) اي کساني که ايمان آورده ايد، بي اذن پيامبر صلّي الله عليه وآله به خانه هاي او وارد نشويد» اظهار داشت: حجراتي که رسول خدا در کنار مسجد بنا کرده بود يکي از مسائل اختلافي تاريخ است. اهل سنت معتقدند آن حضرت هريک از اين حجره ها را به يکي از همسران خويش بخشيده وملک او کرده بودند. از همين روست که پس از پيامبر، عايشه پدرش را در آن حجره به خاک سپرد. البته نخستين ايراد اين ديدگاه آن است که اگر حجرات به همسران پيامبر بخشيده شده باشد، ديگر براي «بيوت النبي = خانه هاي پيامبر» مصداقي باقي نمي ماند. البته روشن است که آنان ارث بودنِ اين حجرات را قبول ندارند؛ چراکه در جاي ديگر به تناقض گويي مي افتند وآن مسأله فدک وميراث حضرت زهرا سلام الله عليهاست. ابوبکر گفته بود اگر پيامبر چيزي به ميراث بگذارد فقط علم است. شگفتا که همين عايشه اجازه نداد سبط نبي ووارث علم او در خانه پيامبر به خاک سپرده شود وفرياد زد: «نَحّوا ابنَکُم عَن بَيتي؛(2) پسرتان را از خانه ام دور کنيد».

وي در ادامه افزود: نخستين هجوم به خانه پيامبر پس از مرگ ابوطالب بزرگ حامي رسول خدا رخ داد. در آن شب شيطان در هيئت يک شيخ نجدي به مشرکان پيشنهاد نمود از هر قبيله شخصي داوطلب کشتن پيامبر شود تا خون پيامبر در ميان قبايل پخش شده وبني هاشم نتوانند خونخواهي کنند.

وي با اشاره به وقايع تلخ روزهاي پس از رحلت نبي مکرم اسلام صلّي الله عليه وآله فرمودند: دومين هجوم به بيوت نبي مربوط به زماني است که عده اي پس از شهادت حضرت آتش به خانه ايشان زدند وبه دختر بزرگوارشان هجوم آوردند. اين در حالي است که عرب نسبت به حريم وناموس و زن احترام ويژه اي مي نهاد وزدنِ زنان را ناپسند مي دانست.

وي هتک حرمت شب پرستان روزگار به بارگاه عسکريين وهجوم به سرداب غيبت را ادامه اعمال زشت مشرکان وامويان وعباسيان ودنباله ستم هايي دانست که بر آل الله رفته است.

حجت الاسلام والمسلمين فالي همچنين تصريح کرد: برخي از معمرين براي بنده نقل کرده اند وقتي در دولت عثماني اداره اوقاف تشکيل وثبت شد، علماي اسلامي ومراجع بيدار اجازه ندادند حرم مطهر سامرا در عداد املاک وقفي ثبت شود وتأکيد کردند: اين مکان، وقفي نيست بلکه خانه شخصي امام هادي است که خود خريداري کرده بودند ودر همان جا به خاک سپرده شدند وپس از ايشان به امام عسکري وامام زمان عليهماالسلام رسيد. در نتيجه اين مکان خانه جد امام زمان وامروز ملک ايشان است، ولي از عجايب روزگار اين است که مسئولان اوقاف سني با نهايت وقاحت روز گذشته اعلام کردند ما خود آن را تجديد بنا خواهيم کرد.

وي با بيان تفاوت مواضع گوناگون اهل سنت اظهار داشت: بسياري از اهل سنت به اين قبيل اقدامات ضد انساني راضي نيستند وآن را محکوم مي کنند ولي متأسفانه گروه اندک شمار ديگري هستند که از اين قبيل اقدامات اظهار خرسندي مي کنند. وقتي طالبان تصميم به تخريب چند مجسمه سنگي را گرفت قرضاوي در رأس هيئتي به آن جا رفت واز آنان خواست اين کار را نکنند. ولي امروزه هيچ کس مانع تخريب سامراي ارجمند نمي شود. بلکه حتي در سالگرد فاجعه سامرا يکي از علماي اهل سنت در عربستان خواستار تخريب ديگر آثار ومراقد شيعه شد ونه تنها مورد اعتراض قرار نگرفت بلکه همچنان در کشور خود آزادانه زندگي مي کند.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. احزاب(33)، آيه52.

2. کافي، ج1، ص300.