بسم الله الرحمن الرحيم
کانون «الرسالة الاسلإمية» دومين کنگره آية الله العظمي شيرازي را در تاريخ 17-19 شوال 1424ق./10–11 دسامبر 2003م. با عنوان «عراق در انديشه و حرکت آية الله العظمي شيرازي» در «ماحوز» (ساختمان کانون) برگزار کرد. سرپرستي اين کنگره را علامه سيد جعفر شيرازي و علامه سيد محمد العلوي بر عهده داشتند. هدف از برگزاري اين کنگره پاسخ به سؤال هايي بود که درباره نگرش آية الله العظمي شيرازي نسبت به ديروز، امروز و فرداي عراق مطرح ميشد که ذيلاً به نظر شما ميرسد:
- آية الله العظمي شيرازي نسبت به تاريخ سياسي و اجتماعي عراق چه ديدگاهي داشت؟ چه چيزهايي بر حرکت او تأثير داشتند؟ و چه اصول و قواعدي را به عنوان ثوابت رويند خويش به دست آورد؟
- آية الله العظمي شيرازي چه نگرشي نسبت به عراق پس از خود داشت؟ و براي ساختن عراق فردا چه اقدام آگاهي جويانه اي نمود؟
- نشانه ها و مشخصه هاي اساسي حرکت فرهنگي، سياسي، مرجعيتي، علمي و اجتماعي ايشان در عراق و براي عراق چه بود؟
جمعي از عالمان ديني، فرهيختگان و علاقه مندان بحرين و عربستان سعودي در اين کنگره شرکت کردند. کنگره با پيام افتخاري علامه سيد جعفر شيرازي آغاز شد. وي با اشاره به «ديدگاه آية الله العظمي شيرازي درباره عراق و مردم آن» موضوع را در چند مورد خلاصه کرد:
- وي عراقي فراگير با تمام قوميت ها و طوايف ميخواست که واحد و تجزيه ناپذير باشند، زيرا اين ديدگاه، از فرا نگري اسلام ناشي ميشود؛
- تلاش براي رهانيدن مردم عراق از بحران هايي که بر سر آنان فرود ميآيد؛
- ايجاد طرح هايي کارآمد براي گذر از مشکلات بر جاي مانده آن نظام پيشين؛
- از بين بردن استبداد با سلاح تعدد احزاب و دموکراسي حقيقه؛
- همکاري براي بازسازي تأسيسات زير بنايي ويران شده در عراق؛
رئيس افتخاري کانون «الرسالة الإسلامية» حجة الاسلام علامه سيد محمد علوي به عنوان نخستين سخنران کنگره، «طرح هاي آية الله العظمي شيرازي براي عراق و جهان» را مورد بررسي قرار داد. با توجه به بزرگ بودن طرح آن مرجع بزرگ، گوينده به موارد برجسته اي از اين طرح که در انديشه الهي پيشگامانه، بر اساس قرآن و مکتب اهل بيت (عليهم السلام) و روش تربيتي، تعميق گرايش هاي ديني، مباني فرهنگي و تمدن، کشف و ايجاد توانمندي ها و تأسيس مؤسسه هاي او پرداخت.
مقاله بعدي از حجة الاسلام شيخ زکريا الداود تحت عنوان «آية الله العظمي شيرازي و تعاطي با نظام هاي سياسي عراق ... قرائتي در مقدمات» بود که مباني ديدگاه سياسي آية الله العظمي شيرازي ميپرداخت. از نظر وي همين ديدگاه هاي سياسي است که روابط آن مرجع بزرگ با تمام مفردات در جهان اسلام رقم ميزد و بدين شرح بود:
- امت واحد اسلامي؛
- وحدت سرنوشت، مسير و حرکت؛
- نفي رفتاريِ خشونت؛
- ضرورت آزادي؛
- محور بودن شوراي فقيهان و مراجع؛
حجة الاسلام شيخ عبدالله الصالح شرکت کننده ديگر کنگره بود. او با متني تحت عنوان «آية الله العظمي شيرازي؛ سرود جهاد» به جهاد آية الله العظمي شيرازي در عراق پرداخت و آن را در ساختن مؤسسه هاي ديني، فرهنگي و اجتماعي، ايستادگي در برابر افکار فاسد ويرانگر و نمادهاي آن، پايه ريزي آينده عراق، عراق سرفراز، اسلام ناب محمدي، شوراي اسلام و حاکميت اکثريت متبلور دانست.
حجة الاسلام سيد جعفر علوي «استراتژي آية الله العظمي شيرازي براي آينده عراق» را موضوع پيام خود قرار داده بود. وي بر ويژگيهاي استراتژيکي براي آينده عراق از نظر معظم له انگشت گذارد و آنها را چنين بر شمرد:
- برگزاري انتخابات عمومي؛
- حکومت مردم؛
- حکومت اکثريت؛
- حاکميت قوانين اسلامي؛
- وجود قواي چهار گانه براي حکومت بر عراق؛
- فراهم آوردن آزادي هاي عمومي؛
- سياست بخشش و صلح؛
- تعامل با اقليت هاي ديني و قومي؛
- نظريه امنيت اسلامي؛
- گرد آوردن توانمندي ها و توسعه دادن آنها.
پس از مطرح شدن آراء و نوشته و مناقشات صورت گرفته، در حالي که موارد زير مورد تأييد قرار گرفت، شرکت کنندگان، کنگره ترک گفتند:
- گرد آوري متون ارائه و قرائت شده در کنگره و نشر آن در قالب کتاب، به منظور سود دهي بيشتر؛
- تداوم کنگره و سخنرانيها با موضوع «ديدگاه آية الله العظمي شيرازي براي ديروز، امروز و فرداي عراق؛
- تلاش براي تأسيس کميته ها و مؤسسه هايي به منظور حمايت از ملت عراق؛
- توجه همه جانبه به انديشه آية الله العظمي شيرازي.