مراسم سوگواري ششمين روز دهه عاشوراي حسيني در بيت آيت الله العظمي شيرازي برگزار شد.

در اين مراسم پرشور که صبح گاه سه شنبه 25دي ماه86 در بيت معظم له برگزار شد، فضلاي حوزه علميه قم، طلاب، نمايندگان شماري از علما ومراجع عظام تقليد، برخي شهروندان کشورهاي حوزه خليج، افغانستان وگروه هاي مختلف مردم سوگوار حضور يافتند.

شرکت کنندگان در اين مراسم معنوي ضمن گوش سپردن به بيانات سخنرانان وخطباي محترم، در حضور مرجع عالي قدر به سوگواري پرداختند.

در ابتداي اين مراسم حجت الاسلام والمسلمين قاضي زاهدي با تأکيد بر اين معنا که «امام حسين عليه السلام فقط براي شيعيان نيست وبه غيرمسلمانان وکل عوالم وجود اختصاص دارد»، اظهار داشت: تأثيري که حادثه کربلا وفداکاري هاي حضرت سيدالشهدا بر انديشه مردم جهان حتي غيرمسلمانان داشته بسيار است. عظمت مواضع واوج فداکاري ها وصفات والاي امام حسين ويارانشان سبب شده است که اظهارنظرهاي بسياري درباره اين واقعه صورت گيرد واين جانفشاني عظيم به ديده تقدير نگريسته شود.

وي در ادامه افزود: نقل همه سخناني که متفکران ومستشرقان واصحاب اديان ومذاهب گوناگون درباره امام حسين گفته اند دائرةالمعارف عظيمي را تشکيل خواهد داد؛ زيرا بسياري از اين افراد خود درباره امام حسين وعاشورا کتاب هاي مستقلي نگاشته اند.

وي در ادامه به پاره اي از سخنان انديشمندان جهاني درباره ماجراي عاشورا وفداکاري هاي سيدالشهدا اشاره کرد وگفت: بسياري از مصلحان ورهبران بزرگ جهان از جمله مهاتما گاندي رهبر استقلال هند ومحمد علي نجاح رهبر اعظم پاکستان از سيدالشهدا درس ايستادگي آموخته وبارها بر بزرگي وعظمت ايشان تأکيد کرده اند. مهاتما گاندي گفته است: اگر هندوستان بخواهد يک کشورِ پيروز گردد بايد از امام حسين پيروي کند. ادوارد براون مستشرق انگليسي مي گويد: حتي غيرمسلمانان نيز نمي توانند پاکي روحي را که اين جنگ تحت لواي آن رخ داد منکر شوند. آنطوان بارا نويسنده مسيحي مي گويد: اگر حسين از آنِ ما بود در هر سرزمين براي او بيرقي بر مي افراشتيم ودر هر روستايي براي او منبري برپا مي کرديم ومردم را با نام حسين به مسيحيت فرا مي خوانديم.

جرج جرداق دانشمند واديب مسيحي که درباره سيدالشهدا کتابي مستقل دارد مي گويد: وقتي يزيد مردم را براي نبرد با امام حسين تشويق مي کرد آنها مي گفتند: براي اين کار چقدر به ما پول مي دهي؟ در حالي که ياران امام حسين به ايشان مي گفتند: ما با توئيم واگر هفتاد بار کشته شويم همچنان دوست داريم در رکابت نبرد کنيم.

پس از ايشان حجت الاسلام والمسلمين حاجيان به واکاوي شخصيت هاي سياسي واجتماعي معاصر با امام حسين پرداخت وگفت: در ميان اين شخصيت ها عبدالله بن عمر حالت شگفتي دارد. از يک سو احاديث بسياري درباره مناقب اميرمؤمنان وامام حسن وامام حسين عليهم السلام به نقل از او روايت شده است واز سوي ديگر خود پيش از هر شخص ديگري به آنچه روايت کرده است بي اعتناست. محدثان عامه به نقل از عبدالله بن عمر آورده اند که رسول خدا فرمودند: «بي أنذرتم وبعلي بن أبي طالب اهتديتم؛(1) به وسيله من خدا شما را هشدار داد وبه واسطه علي بن ابي طالب هدايت شديد» سپس رسول خدا اين آيه را تلاوت فرمودند: «إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِکُلِّ قَوْمٍ هَادٍ؛(2) حقيقتاً تو هشداردهنده اي وهر قوم هدايتگري دارد» نيز نقل مي کند که رسول خدا درباره حسنين عليهماالسلام فرمودند: «أبناي هذان سيدا شباب أهل الجنة وأبوهما خير منهما؛(3) حسن وحسين سرور جوانان بهشت هستند وپدرشان از آنها برتر است». اما همين عبدالله بن عمر با وجود نقل اين قبيل روايات پس از قتل عثمان، حاضر به بيعت با مولاي متقيان علي عليه السلام نشد وگفت زماني بيعت مي کنم که همه مسلمانان با آن حضرت بيعت کنند. پس از اين که همه مردم با اميرمؤمنان بيعت کردند سوار مرکب خود شد وبه سوي شام رفت ودست بيعت در دستان شوم معاويةبن ابي سفيان نهاد.

شگفتا که وي پيش از حرکت امام حسين به کربلا آن حضرت را نصيحت کرد وبه مصالحه با يزيد فرا خواند. اما امام حسين به او گفت: يکي از موارد خواري وبي ارزشي دنيا نزد خدا آن است که سر يحيي بن زکريا به يکي از زنان بدکاره بني اسرائيل هديه فرستاده شد... اي ابوعبدالرحمن [کنيه عبدالله بن عمر] تقوا پيشه کن ونصرت مرا فرو مگذار.(4)

سومين سخنران اين مجلس حجت الاسلام والمسلمين روحاني گفت: تاريخ نويسان آورده اند که وقتي معاويه لعين احساس کرد که مرگ او نزيک است به فرزندش گفت: من تمام گردن کشان ومخالفان را رام کرده واز بين برده ام وتو فقط با سه تن مشکل خواهي داشت که عبارتند از عبدالله بن عمر، عبدالله بن زبير وحسين بن علي. عبدالله بن عمر مشکل چنداني ندارد وچندان مخالفت نمي کند ولي اگر بر عبدالله بن زبير دست يافتي او را از بين ببر ومبادا با حسين بن علي جنگ کني.

وي افزود: معاويه شخصي بسيار حليه گر وزيرک واهل سياست بود در حالي که فرزندش يزيد فقط در پي شهوت راني بود واز درايت وسياست بهره اي نداشت. تأکيد کسي چون معاويه وسفارش به خودداري از نبرد با امام حسين بسيار با معني وتأمل برانگيز است ونشان مي دهد که معاويه به خوبي مي دانست که نبرد مسلحانه با حسين بن علي عليهماالسلام بسيار خطرناک است ودودمان بني اميه را بر باد مي دهد. در عمل نيز مشاهده مي کنيم که اين اقدام بي خردانه يزيد موجبات سقوط شاهان بني اميه را ـ با آن همه قدرت ـ فراهم کرد.

وي در بخش ديگري از سخنانش درباره ماهيت فلسفه حماسه حسيني اظهار داشت: اين که برخي گفته اند امام حسين براي تشکيل حکومت اسلامي به کربلا رفت ونيز اين اشکال که مگر ممکن است با کشته شدن کسي دين زنده شود هيچ مأخذ واساس درستي ندارد. همچنين کساني که مي گويند امام حسين از شهادت خود خبر نداشت از معارف اسلامي کم ترين بهره اي نبرده اند. روزي از مرجع بزرگوار مرحوم آقاي خوئي سؤال شد آيا امام حسين مي دانستند کشته مي شوند. ايشان فرمودند: بله، قطعاً حضرت خبر داشتند. در حقيقت حرکت به سمت کشته شدن گاهي جايز وگاهي مستحب است. شهادت امام حسين ويارانشان موجب تجديد حيات قامت دين بود که در پي سال ها حکوت بني اميه وسياست هاي شيطاني وي تنها رمقي از آن بر جا مانده بود. دستگاه دروغ پرداز معاويه کار را به جايي رسانده بود که حق باطل، وباطل حق شده بود واز نظر بسياري از مردم معاويه ويزيد سرور اهل بهشت ومنسوب به پيامبر بودند در حالي که نعوذ بالله حسين بن علي خارجي وشورشي بود. هنگامي که مولاي متقيان علي عليه السلام در مسجد کوفه در پي ضربه اشقي الاشقيا شربت شهادت نوشيدند عده اي در شام اظهار شگفتي کردند که مگر علي نماز هم مي خواند؟!

وي در پايان تأکيد کرد: مسأله عاشورا وشهادت امام حسين برنامه اي الهي بود که خداي متعال براي احياي دين وجلوگيري از نابودي کامل شريعت رسول الله ترتيب داد.

1. بحارالانوار، ج35، ص405 (باب20ـ أنه نزل فيه...، حديث28).

2. رعد(13)، آيه7.

3. بحارالانوار، ج43، ص291(باب12ـ فضائلهما ومناقبهما...).

4. همان، ج44، ص365.