السلام عليک يا اباعبدالله وعلي الأرواح التي حلت بفنائک

السلام علي الحسين

وعلي علي بن الحسين

وعلي اولاد الحسين

وعلي اصحاب الحسين

شهر مقدس قم امروز کانون دل هاي شعله وري بود که در عزاي سيّد و سرور آزادگان جهان و سالار حق جويان و شهيدان حضرت اباعبدالله الحسين عليه السلام و مصيبت جانسوز ياران و خاندان او غرق در سوگ و اندوه بود. از نخستين ساعات امروز شهر مقدس قم شاهد حرکت دسته جات عزاداري و سينه زني بود که بر سر و سينه مي زدند و براي عرض تسليت به امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف و کريمه اهل بيت حضرت معصومه سلام الله عليها به حرم مطهر آن بانوي بزرگوار مي آمدند. بسياري از معابر اصلي شهر به دليل رفت و آمد هيئت هاي عزاداري بسته بود و در جاي جاي اين شهر ـ از جمله بيوت مراجع عظام ـ مراسم سوگواري و عزاداري اقامه گرديد.

در عاشوراي خونبار حسيني، بيت آية الله العظمي شيرازي نيز يک پارچه ماتم و عزا بود و حال و هواي ديگري داشت.

از نخستين ساعات بامداد، طلاب، علما، فضلاي حوزه، نمايندگان بيوت مراجع عظام تقليد، و خيل عزاداران و عاشقان اباعبدالله الحسين عليه السلام در اين مکان حضور يافتند و به ياد مصائب اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام اشکِ ماتم ريختند و ياد شهيدان کربلاي حسيني را زنده نگاه داشتند.

مرجع عالي قدر حضرت آية الله العظمي سيد صادق حسيني شيرازي دام ظله العالي و ديگر سادات خاندان شيرازي نيز از نخستين ساعات بامداد بدون عبا و با پاي برهنه در اين مجلس باشکوه و در ميان عزاداران حسيني حضور به هم رساندند.

آنچه در مراسم امروز بيش از هر چيز جلوه مي نمود حضور دسته جات عزاداري ايراني و غير ايراني بود که براي عرض تسليت اين مصيبت عظمي به مقام مرجعيت و فقاهت، در بيت مرجع عالي قدر حضور يافتند. دسته جات عزاداري برادران افغان نظير هيئت متوسلين به قمربني هاشم عليه السلام، و هيئت چهارده معصوم عليهم السلام و... با حضور در بيت آية الله شيرازي، به سينه زني و ذکر مصيبت پرداختند و با ديگر سوگواران همنوا شدند.

پيش از حضور دسته جات عزاداري خطباي ارجمند حجج اسلام ومسلمين روحاني و ابطحي اصفهاني به ايراد سخنراني و ذکر مصائب اباعبدالله الحسين عليه السلام در روز عاشورا و وقايع پس از شهادت جانگداز ايشان پرداختند و فضاي معنوي جلسه را دو چندان نمودند.

برخي از محورهاي سخنان ايشان بدين قرار است:

1. ماجراي امام حسين عليه السلام بزرگترين ماجرا در تاريخ اسلام است. خون امام حسين عليه السلام در زيارت عاشورا ـ که خود حديث قدسي است ـ «ثارالله» يعني خون خدا خوانده شده است و اين نشان دهنده عظمت و مقام فوق العاده و بي مانند آن حضرت مي باشد.

2. اگر خون امام حسين عليه السلام نبود و اگر اين عزاداري ها و سوگواري ها وجود نداشت اسلام واقعي از بين مي رفت و مردم نمي توانستند حقيقت اسلام را بشناسند. در حقيقت حضرت سيدالشهدا عليه السلام کاري کرد که نه تنها يزيد بن معاويه، بلکه هيچ يک از سرکشان و طاغوتيان تاريخ نتوانند اسلام را از مسير واقعي منحرف کنند. از اين رو دين اسلام مديون خون آن حضرت است و براي همين است که گفته اند: الإسلام محمدي الوجود وحسيني البقاء؛ وجود اسلام مرهون تلاش هاي رسول خدا صلي الله عليه وآله و رمز بقاي آن در فداکاري هاي سيدالشهداء عليه السلام است.

3. اولين روضه خوان سيدالشهدا عليه السلام خود خداي متعال است. تمام انبيا و اوليا براي امام حسين عليه السلام سوگواري کرده يا به زيارت سرزمين کرب و بلا آمده اند و در مصائب ايشان گريسته اند. براي نمونه حضرت ابراهيم خليل در کربلا از اسب بر زمين افتاد و خون او براي همراهي با خون سيدالشهداء عليه السلام جاري شد.

4. ما نمي توانيم عمق فاجعه کربلا را تصور کنيم. کسي که شمه اي از وقايع عاشورا را لمس کند لحظه اي از بيتابي وجزع و گريه وا نمي ماند.

عمق مصيبت ايشان چنان است که در روز عاشورا سنگ ها براي ايشان سوگوار بودند و زير هر سنگ خون ديده مي شد. يکي از علماي بزرگوار به نام زين العابدين ابرقويي صاحب کتاب ولاية المتقين چهل روز زيارت عاشورا خواند و از اهل بيت عليهم السلام درخواست کرد گوشه اي از واقعه کربلا را به او نشان دهند. خواسته او اجابت شد و صحنه اي کوچک از ماجراي کربلا را مشاهده کرد. پس از آن، مرحوم ابرقوئي هرگاه مصيبت کربلا را مي شنيد چنان بيتابي مي کرد که اطرافيان نمي توانستند او را کنترل نمايند و مواظب بودند هيچ گاه روضه آن صحنه را پيش او نخوانند.