LOGIN
خبر
shirazi.ir
يک سند تاريخي انگليسي به صراحت گوياي آن است که در سال 61 هجري آسمان بريتانيا خون گريست!
کد 854
نسخه مناسب چاپ کپی خبر لینک کوتاه ‏ 29 بهمن 1384 - 19 محرّم الحرام 1427

روايات شيعه وديگر فرق اسلامي بر اين نکته همداستان است که شهادت امام حسين عليه السلام در روز دهم محرم الحرام سال 61 هجري صرفاً يک حادثه معمولي در تاريخ اسلام يا تاريخ بشري نبود، بلکه مطابق روايات اسلامي اين حادثه دردناک به عالم تکوين پيوند خورده است وزمين وآسمان وحور وساکنان بهشت بر اين حادثه اندوهگين شدند وپيامبران از حضرت آدم ابوالبشر عليه السلام تا پيامبر خاتم صلي الله عليه وآله همگي در اين واقعه به اظهار همدردي پرداختند وسالها پيش از وقوع اين حادثه جانسوز هرگاه نزد آنان از امام حسين عليه السلام ياد شده، يا از سرزمين کربلا گذشته اند، براي آن حضرت اشک ريخته اند. در زير به برخي از شواهد اين مطلب اشاره مي کنيم:

• امام صادق عليه السلام خطاب به جد بزرگوارشان امام حسين عليه السلام عرضه مي دارند: «وضمّنَ [الله] الارضَ ومن عليها دمَکَ وثارَک؛ وخداي متعال مسئوليت خون وخون خواهي تو را بر دوش زمين وزمينيان نهاده است.

• حضرت ابراهيم ـ عليه وعلي نبينا وآله صلوات الله ـ هنگامي که از سرزمين کربلا مي گذشت، از اسب به زمين افتاد وخون سرش براي همراهي با خون سيدالشهدا عليه السلام جاري شد.

• حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف خطاب به جد بزرگوارشان عرضه مي دارند: ولطمت عليک الحور العين؛ در مصيبت تو حوران بهشتي لطمه به [صورت وسينه] مي زدند.

• در حديث شريف آمده است: نخستين کسي که در مدينه براي شهادت امام حسين عليه السلام صدا به گريه وزاري بلند کرد «ام سلمه» همسر پيامبر صلي الله عليه وآله بود. آن حضرت شيشه اي محتوي مقداري خاک به او دادند وفرمودند: جبرئيل به من خبر داد وگفت: هرگاه از اين خاک خون جوشيد بدان که حسين کشته شده است. ام سلمه اين خاک را نگاه داشت وپيش از شهادت امام حسين عليه السلام هر ساعت بدان مي نگريست. هنگامي که ديد از آن خاک خون جوشيد، فرياد زد: واحسيناه، وا ابن رسول الله! تمام زنان با شنيدن صداي او به گريه وزاري پرداختند ومدينه از بانگ گريه وناله پر شد.

• در برخي از احاديث تصريح شده است در روز عاشورا آسمان خون گريست. براي مثال حضرت زينب در روز عاشورا به مردم فرمودند: أو عَجِبتم أن مَطَرت السماءُ دماً؛ آيا از اين که آسمان خون گريسته است شگفت زده شده ايد؟

• در کتب عامه آمده است: لما قتل الحسين اسودّت السماء وظهرت الکواکب نهاراً حتي رأيت الجوزاء عند العصر وسقط التراب الأحمر؛ راوي مي گويد: هنگامي که [امام] حسين [عليه السلام] به شهادت رسيد آسمان تيره وتار شد وستاره ها در روز مشاهده شدند ومن ستاره جوزا را هنگام عصر مشاهده کردم. هم چنين در آن روز خاک سرخ از آسمان بر زمين پاشيده شد.

• مورخان آورده اند که در اين روز در بيت المقدس هر سنگ را که پشت و رو مي کردند، زير آن خون تازه مي ديدند وپديده خورشيد گرفتگي تا سه روز ادامه يافت.

روايت زير مؤيد اين معناست:

زيدبن عمر کندي به نقل از ام حيان گفت: وقتي امام حسين عليه السلام به شهادت رسيد، تا سه روز خورشيد گرفته بود وهر کس روغن به چهره اش مي ماليد چهره اش به جاي آن که خنک شود مي سوخت وهر سنگ را که در بيت المقدس پشت و رو مي کردند، زير آن خون تازه مي ديدند.

سند انگليسي

اين سند تاريخي نيز اين حقيقت را تأييد مي کند. در صفحه 38 کتاب وقايع دوران انگلو ساکسون (THE ANGLO – SAXON CHRONICLE) ترجمه وويرايش ميشل اسوانتون (SWANTON MICHAEL) ـ که در 1996 ميلادي در انگلستان به چاپ رسيده و در سال 1998 ميلادي از سوي دانشگاه Exeter در ايالت نيويورک تجديد چاپ شده است ـ چنين آمده است:

685. Here in Britain there was Bloody rain, and milk and butter were turned to blood

معناي عبارت فوق چنين است:

در سال 685 ميلادي اين جا در بريتانيا آسمان خون باريد وهر جا شير يا کره خوراکي بود تبديل به خون شد يا رنگ آن سرخ گرديد.

اگر زمان ياد شده (يعني سال 685 ميلادي) را به سال هجري تبديل کنيم، اين زمان با سال 61 هجري قمري مطابق خواهد بود؛ يعني همان سالي که سيد وسالار شهيدان وآزادگان حضرت ابا عبدالله الحسين عليه السلام به همراه اصحاب وخاندانش به شهادت رسيدند.

الا لعنة الله علي أمة قتلت ابن بنت نبيها

  • نظری برای این خبر درج نشده است.