LOGIN
خبر
shirazi.ir
"حجة الاسلام والمسلمین فدایی: "
روز نهم ربیع الاول روز غدیر ثانی است
کد 915
نسخه مناسب چاپ کپی خبر لینک کوتاه ‏ 19 فروردین 1385 - 9 ربيع الأول 1427
در ادامه سلسله درس های اخلاق که جمعه شب ها در بیت آیةالله العظمی شیرازی برگزار می شود، حجةالاسلام والمسلمین فدایی به سخنرانی پرداخت که در زیر به مهم ترین محورهای مطرح شده در سخنان او اشاره می شود:

1. در روایت آمده است: شیعَتُنا جزءٌ منا خُلِقوا من فضلِ طینَتِنا یسوئَهُمُ ما یسوئُنا وَیَسرُّهُمُ ما یَسرُّنا؛(1) شیعیان ما جزء ما هستند واز باقی مانده گل ما آفریده شده اند. از این رو آنچه ما را ناخشنود می کند، آنان را نیز ناخشنود می سازد وآنچه باعث خرسندی ماست، آنان را هم خرسند می نماید.

نهمین ودهمین عناوین از فروع دین تولی وتبری است. هرچند این دو مورد در شمار فروع دین قرار گرفته اند در حقیقت از اصول دینند؛ زیرا فقهای عظام گفته اند که محبت خدا ورسول ودوستان خدا، ونیز دشمنی با دشمنان خدا واهل بیت علیهم السلام واجب است. بلکه اظهار این محبت ودشمنی ونشان دادن آن به صورت زبانی وعملی هم لازم است.

2. یکی از سفرهای احمدبن اسحاق ـ از اصحاب ووکلای امام حسن عسکری علیه السلام ـ به سامرا با روز نهم ربیع مصادف بود. احمدبن اسحاق دید که امام واهل خانه شان لباس نو پوشیده اند وخانه ایشان مملو از بوی خوش است. حضرت در برابر تعجب احمدبن اسحاق به او یادآوری نمود که این روز، روز عید است.(2)

3. اطعام وخشنود کردن مؤمنان، توسعه دادن در نفقه، پوشیدن جامه های نو، شکر وعبادت حق تعالی از جمله اموری است که در این روز استحباب دارد وبدان سفارش شده است.

4. برای این روز در روایات 72نام ذکر شده است وبر ایام دیگر برتری داده شده است. ملائکه هفت آسمان این روز را عید می گیرند. یکی از نام های این روز «یوم الغدیر الثانی» است؛ شاید وجه تسمیه آن به غدیر این باشد که روز 18ذی حجه روز تولی، وروز 9ربیع الاول روز تبری است. یوم نفی الهموم، یوم التوبة، یوم الانابة، یوم عید اهل البیت وسرورهم، یوم نزع السواد، یوم الزهد من الکبائر، یوم قبول الاعمال، از دیگر نام های این روز شریف است.

5. از برخی اسامی این روز مانند یوم الزهد من الکبائر، یوم العبادة و... به دست می آید که این روز، روز گناه نکردن است وشایسته است ـ بر خلاف آنچه شایع است ـ از آزار دادن دیگران ودیگر محرمات در این روز خودداری شود.
 
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. بشارة المصطفی لشیعة المرتضی، ص 196.
2. بحارالانوار، ج31، ص120.
 

  • نظری برای این خبر درج نشده است.