در دومين روز سوگواري ايام فاطميه که با حضور مرجع عالي قدر، طلاب، فضلا، علماي بزرگوار، سوگواران ايراني وخارجي وارادتمندان بي بي دوعالم حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها تشکيل شد، خطباي ارجمند حجج اسلام ومسلمين حائري، حاجيان وروحاني هرکدام جنبه هايي از زندگاني ومناقب ومصائب بانوي اسلام را بررسي نمودند. برخي از محورهاي مطرح شده در بيانات سخنرانان امروز چنين است:

1. افراد عادي به درستي نمي توانند عظمت وجود حضرت زهرا سلام الله عليها را درک کنند وآنچه درباره ايشان مي فهمند، فقط در حد درک وفهم آنان است. از اين رو بايد براي شناخت آن حضرت از شخصيت هايي چون رسول گرامي اسلام صلي الله عليه وآله مدد جست وايشان را از زبان پيامبر وديگر معصومان شناخت. مفسران ومحدثان در ذيل سوره «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ» روايت کرده اند که شب قدر حضرت زهرا سلام الله عليها است وهمان طور که درک شب قدر ويژه معصومان است، شناخت حضرت زهرا وقدر ايشان نيز تنها مختص پيشوايان معصوم مي باشد وبراي افراد عادي مجهول است.

از امام صادق عليه السلام روايت شده است که فرمودند: «من عرف فاطمةَ حقَّ معرفتها فقد أدرک ليلةَ القدرِ؛(1) کسي که حضرت فاطمه را چنان که بايد وشايد بشناسد، شب قدر را درک کرده است». همچنان که شب قدر در ميان شب هاي نوزدهم، بيست ويکم وبيست وسوم ماه مبارک رمضان پنهان است، آرامگاه معطر آن حضرت نيز پنهان است ومعلوم نيست بين منبر ومحراب، در بقيع، يا در خانه خود حضرت است.

رسول خدا فرمودند: لو کان الحسن هيئة لکانت فاطمة بل هي أعظم؛(2) اگر تمام زيبايي ها به صورت شخصي نمودار گردد آن شخص حضرت فاطمه خواهد بود، بلکه ايشان از اين هم بالاتر وبرتر است».

2. شخصي نزد اميرمؤمنان عليه السلام آمد ودرباره اخلاق رسول خدا صلي الله عليه وآله سؤال کرد. حضرت به او فرمودند: مي تواني نعمت هاي دنيا را شماره کني؟ آن مرد پاسخ منفي داد وگفت: چنين کاري ممکن نيست. حضرت به او فرمودند: خداي متعال درباره دنيا فرموده است: «قُلْ مَتَاعُ الدَّنْيَا قَلِيلٌ؛(3) بگو بهره دنيا ناچيز است» ولي درباره خلق رسول خدا مي فرمايد: «إِنَّکَ لَعَلي خُلُقٍ عَظِيمٍ؛(4) وراستي که تو را خويي والاست» چگونه ممکن است تو در توصيف امر قليلي واماني ولي بتواني امري عظيم را دريابي؟.

3. از شگفتي آن روزگار که مايه درد ودريغ بسيار است آن که يگانه دختر رسول خدا از مردم ياري خواست ولي کسي خواسته وي را اجابت نکرد وآن جناب را غريب وتنها وانهادند. اما هنگامي که عايشه از مردم دعوت کرد تا پيکر مقدس حسن بن علي عليهماالسلام را تيرباران کنند، فرمان وي را اطاعت کردند.

4. در روايت آمده است که اگر حضرت علي بن ابي طالب آفريده نمي شد، براي بانوي بزرگوار اسلام کف وهمتايي يافت نمي شد. اين روايت به تنهايي کافي است تا برتري آن بانوي بزرگوار را بر تمام انبياي الهي ثابت کند.

5. در روايت آمده است: فرشته وحي بر رسول خدا صلي الله عليه وآله فرود آمد وگفت: خداي بلندمرتبه درودت مي فرستد وبه تو دستور مي دهد که به مدت چهل شبانه روز از همسرت خديجه دوري کني. آن حضرت با وجود عشق وعلاقه فراوان به خديجه، فرمان خدا را به جان خريد ودر اين مدت چهل شبانه روز، شب ها به نيايش وروزها به روزه داري کمر بست وبه خديجه پيام فرستاد: هرگز مپنداري دوري گزيدن از تو به خاطر بي توجهي يا کدورت وناراحتي است... بلکه پروردگارم مرا بدين کار فراخوانده است. از اين رو هنگامي که شب فرا مي رسد در را ببند وبراي استراحت به بستر خويش درآي... هنگامي که اين چهل شبانه روز به سر آمد فرشته وحي بر پيامبر فرود آمد وبراي رسول خدا مائده اي آسماني فرستاد. رسول خدا از همان مائده تناول فرمود وبه خانه خديجه رفت. در همان شب نطفه مطهر بانوي بزرگوار اسلام بسته شد. حضرت خديجه سوگند ياد مي کند: به خدايي که آسمان بلند را برافراشت وآب را از زمين جوشانيد وجاري ساخت، آن شب هنوز پيامبر از کنار من دور نشده بود که سنگيني وجود گرانمايه دختر سرافرازم فاطمه را در خود احساس کردم.(5) رسول خدا مي فرمودند: ففاطمة حوراء إنسية فکلما إشتقتُ إلي رائحةِ الجنةِ شممتُ رائحة ابنتي فاطمة؛(6) فاطمه حوريه اي است در چهره انسان. من هرگاه مشتاق رايحه دل انگيز بهشت مي شوم بوي عطرآگين فاطمه را استشمام مي کنم.

6. اصحاب سقيفه پس از غصب فدک به دروغ روايتي ساختند وآن را به رسول خدا صلي الله عليه وآله نسبت دادند. ابوبکر گفت: من خدا را گواه مي گيرم که خودم از پيامبر شنيدم که فرمود: ما پيامبران طلا ونقره اي به ارث نمي گذاريم وميراث ما تنها حکمت ودانش است. اما در پاسخ کوبنده حضرت زهرا سلام الله عليها به آنان آمده است: اينک اين کتاب ارجمند خدا ميان من وشما حاکم وسخنگوي قاطعي است. قرآن مي گويد: «يَرِثُنِي وَيَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ؛(7) پروردگارا، به من فرزندي ارزاني دار تا از من وخاندان يعقوب ارث ببرد»؛ ونيز: «وَوَرِثَ سُلَيْمَانُ دَاوُودَ؛(8) سليمان از داوود ميراث برد».

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. بحارالانوار، ج43، ص65.

2. ابن شاذان مئة منقبة، ص135.

3. نساء(4)، آيه77.

4. قلم(68)، آيه4.

5. بحارالانوار، ج16، ص78.

6. امالي صدوق، ج7، ص377.

7. مريم(19)، آيه6.

8. نمل(27)، آيه16.